Op 21 juni 2025 eindigt de lente met de zomerzonnewende.

Op 21 juni 2025 - eindigt de lente met de zomerzonnewende.

Een van de oudste Slavische tradities die verband hielden met de zonnewende is Noc Kupały (Kupala-nacht). Oorspronkelijk was het een heidens ritueel gewijd aan de zon, vruchtbaarheid en liefde. Nu wordt het gezien als een folkloristisch feest met elementen van oude tradities. Er werd uitbundig gefeest, en er worden bloemenkransen op water losgelaten.

Wij vierden Noc Świętojańska (Sint-Jansavond). Heel veel gezelligheid bij kampvuur.
Om middernacht gingen wij het bos in om Kwiat Paproci (de Fernybloem) te zoeken. Volgens de Slavische traditie bloeit de varen alleen deze nacht.
Ik kan mij niet herinneren dat wij er ooit een vonden, maar wat ik mij wel kan herinneren is de betoverende sfeer van de nacht en de spectaculaire en magische lichtjes van rondvliegende vuurvliegjes.

Adam Asnyk in zijn gedicht “Kwiat Paproci” heeft het mooi beschreven:

„Zakwita w puszczach dziwny kwiat paproci:
Na jedną chwilę w tajemniczym cieniu
Cały świat blaskiem czarodziejskim złoci...
Lecz można tylko dotknąć go — w marzeniu.”

Ik heb aan ChatGTP om vertaling gevraagd, en hierbij de 10 resultaten.
1.
Er bloeit een vreemde varenbloem in ’t woud:
Voor even maar, in schaduw, diep verborgen.
Dan straalt de wereld, toverlicht en goud...
Maar slechts in dromen kun je hem ooit zorgen.

2.
Een vreemde bloem bloeit op in ’t woud, heel fijn,
Slechts één moment, in schaduw, stil en zacht,
Dan kleurt de wereld goud in toverglans zo rein…
Maar slechts in dromen raak je aan zijn pracht.

3.
In ’t woud ontbloeit een wonderlijke bloem,
Een varen, glanzend in geheimzinnig licht.
Dan ademt heel de wereld sprookjesgloed en droom…
Maar slechts in slaap bereik je zijn gezicht.

4.
In schaduw van het woud bloeit stil een pracht,
Een varen, slechts een tel vol toverlicht.
Dan baadt de wereld even in haar macht —
Maar enkel dromen reiken naar dat zicht.

5.
Diep in het woud bloeit één geheimenbloem,
Een varen, in betoverd schemerlicht.
Dan wordt de wereld goud, als in een droom…
Maar slechts de slaper ziet haar aangezicht.

6.
Er bloeit in ’t woud een bloem die niemand kent,
Een varen, stralend in een tovergloed.
Dan houdt de wereld even stil zijn vent —
Maar slechts in dromen voel je haar gemoed.

7.
Een bloem ontspruit in ’t duister van het woud,
Een varen, slechts voor éne schemerstond.
Dan wordt de wereld licht in gouden gloed —
Maar slechts de droom reikt zacht naar haar geheimen grond.

8.
In ’t woud ontspringt een bloem van vreemd patroon,
Een varen, glanzend in geheimenis.
Dan kleurt de wereld goud als ware het een droom —
Maar slechts in dromen vindt men haar gewis.

9.
Er bloeit een bloem, verborgen in het woud,
Een varen, slechts voor wie de droom vertrouwt.
Dan gloeit de wereld, stil en wondergoud…
Maar enkel wie verlangt, heeft haar aanschouwd.

10.
Een varen bloeit in schaduw, stil en teer,
Een bloem vol licht, slechts één geheim moment.
De wereld houdt de adem in, zo zeer…
Maar enkel wie droomt, weet wat zij hem schenkt.