In Europa waren er tussen de 16e en 18e eeuw heksenvervolgingen, waarbij duizenden doden vielen, meestal vrouwen.

De laatste vrouw in Europa die verdacht was van de hekserij is vervolgd en overleden in mijn geboortestad Słupsk, in het Noorden van Polen.
Het is voor de onderzoekswereld niet duidelijk wanneer de eerste vervolgingen van vrouwen die zwarte magie zouden beoefenen zijn begonnen. De gruwelijkste bestraffingen van onschuldige vrouwen vonden plaats in de 16e en 17e eeuw. De brandstapels werden echter al eerder gebruikt.
 
In mijn geboortestad, Słupsk, bevindt zich nog een Heksentoren, die tijdens zijn lange bestaan getuige is geweest van deze verschrikkelijke praktijken. De toren maakt deel uit van de stadsmuur en het oude verdedigingssysteem uit de 14e eeuw om de stad te beschermen tegen de aanvallers. De muren bevonden zich langs de rivier de Słupia, die een extra bescherming vormde (een grens die enigszins moeilijk over te steken was). Torens werden gebouwd van baksteen om de muren te versterken. In de 17e eeuw werd deze toren een gevangenis, waar vrouwen werden vastgehouden die verdacht werden van hekserij - vandaar de naam. Vrouwen die van hekserij werden beschuldigd, werden daar gevangengezet, gemarteld om meer te weten te komen over hun hekserij en vervolgens op de brandstapel verbrand.

De laatste "heks" die in de Heksentoren in Słupsk werd verbrand, was de katholieke Trina Papisten. Er wordt gezegd dat de Pruisen, die toen de stad regeerden, de stad verbrandden vanwege de Slavische taal, lokale tradities en het katholieke geloof, die ze haatten.

Een droevig verhaal over menselijke onverdraagzaamheid. De toren blijft echter een mystiek onderdeel van de stad.